II. Tajemnice światła ze św. Szarbelem

1. Chrzest w Jordanie
Panie Jezu Chryste, źródło wszelkiego dobra i krynico cnót, błogosławię Cię i dzięki Ci składam za pokorne przyjęcie chrztu świętego, za dopełnienie wszelkiej sprawiedliwości, za dobrowolne powierzenie się w ręce Twego poprzednika, Jana Chrzciciela. Od niego przyjąłeś chrzest w Jordanie, dla nas uświęcając wody chrztu. Wszystkim przystępującym do chrztu, małym i wielkim, dałeś przykład pokornego przyjmowania sakramentu odrodzenia, warunku przebywania w królestwie niebieskim. Twój chrzest nas obmył. Nie Tobie, lecz nam dopomogło to uświęcenie wód. Ty bowiem byłeś wolny od jakiejkolwiek zmazy grzechu.
Błogosławię Cię i wysławiam za objawienia niebieskich tajemnic, za widzialne uobecnieni Trójcy Świętej, za otwarcie dostępu do życia wiecznego, za cudowne oświecenie Jana Chrzciciela, za jego pokorną odpowiedź i skore posłuszeństwo.

2. Kana Galilejska
Panie Jezu Chryste, mocy Boża i Mądrości Ojca, błogosławię Cię i dzięki Ci składam za znaki Twej chwały i za niezwykłe cuda, którymi świat olśniłeś i umysły niewierzących wezwałeś do uwierzenia Ci, z pomocą jednoznacznych świadectw i bijących w oczy znaków, dając wyraźnie do zrozumienia, że jesteś Chrystusem, Synem Boga żywego, który przyszedł na ten świat dla zbawienia ludzi.
Sławię Cię i hołd Ci składam za Twą bezbrzeżną miłość: wobec nowożeńców okazałeś się tak wspaniałomyślny i szczodry! Ubodzy i słabi, a także najgorsi grzesznicy ośmielali się przychodzić do Ciebie. Pozwalałeś im mówić i dotykać Ciebie. O Jezu najczcigodniejszy, światło świata i zbawienie ludu izraelskiego, życie, mocy i chwało nasza, wejrzyj łaskawie także na moje braki i na moją słabość. Ty jeden, wszechmocny Boże możesz leczyć te duchowe rany i dokonywać wewnętrznych znaków świętości. Bo mówisz i natychmiast się staje. Rozkazujesz i bez zwłoki spełnia się Twoje słowo. Zatem powiedz mojej duszy: "Bądź oczyszczona!" - a stanie się czysta. Powiedz mojej duszy w każdym strapieniu: "Nie lękaj się. Ja jestem twoim zbawieniem". Powiedz tylko jedno słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja.
Duszo moja, pamiętaj, że Jezus Chrystus jest Panem, który pomaga w godzinie utrapienia, więc przychodź do Niego, gdy ci się źle powodzi. Pamiętaj, że największą przeszkodą w odczuwaniu Bożej pociechy jest twoja opieszałość w modlitwie. Zamiast od razu prosić Jezusa o pomoc, najpierw szukasz innych pociech i ulgi w rzeczach zewnętrznych. Nie odniesiesz jednak wielkiego pożytku, jeśli nie zrozumiesz, że to Bóg wybawia tych, co Mu zaufali, i że poza Nim nie ma skutecznej pomocy ani pożytecznej rady czy trwałego lekarstwa.

3. Głoszenie Królestwa i wzywanie do nawrócenia
"Królestwo Boże jest pośród was" - mówi Pan. Całym sercem zwróć się więc ku Bogu. Porzuć ten nędzny świat, a dusza twoja odnajdzie spokój. Naucz się gardzić tym, co zewnętrzne, i zajmuj się jedynie tym, co w twoim wnętrzu, a zobaczysz, jak zstępuje w ciebie królestwo Boże. To królestwo jest pokojem i radością w Duchu Świętym, a bezbożni tego nie znają. Uczyń zatem, wierna duszo, miejsce Chrystusowi i nikogo ani niczego innego do siebie nie dopuszczaj. Gdy zamieszka w tobie Chrystus, staniesz się bogata. On ci wystarczy. On zadba o wszystkie twoje potrzeby. Twoje mieszkanie powinno być w niebie. Swoje myśli zawsze kieruj ku Najwyższemu, a swoje prośby nieustannie zanoś do Chrystusa.

4. Przemienienie na Górze Tabor
Panie, Boże mój! Pragnę Cię wychwalać, bo wiem, że zostałem stworzony po to, aby głosić Twą chwałę. O Jezu najczcigodniejszy, rozjaśnij moje wewnętrzne oczy, ażebym ujrzała światło nieba. Otwórz moje usta, bym mogła Cię wysławiać i głosić chwałę Twego imienia. Pobudź me serce i podnieś je ku Sobie, wyzwól mnie z duchowego lenistwa, napełnij swą łaską, rozpal we mnie miłość, ażebym mogła składać należne Ci dzięki. Otwórz uszy mojego umysłu, ażebym dosłyszała, co Ty we mnie mówisz. Boże mój, wyprostuj moje nogi na ścieżkach Twoich przykazań i wzmocnij moje ręce, aby podołały trudom pracy. Ulecz mnie z porywczości i gniewu, zgnieć nabrzmiałą pychę, wyrwij oścień zawiści, chroń przed żarłocznością, oddal zarazę chciwości, powstrzymaj nieczyste poruszenia. Uzdrów mnie, Panie, słowem swojej mocy. Chwałą Twoją Ty sam jesteś, o Boże. Nikt nie potrafi godniej nad Ciebie samego wychwalać Ciebie, Stwórcę i Władcę wszystkich rzeczy. Od Ciebie wszystkie rzeczy pochodzą, Ty dajesz im moc i działanie, potrzebne do wyławiania Twego imienia. Najdoskonalszą jednak chwałę otrzymujesz wtedy, kiedy dusza rozważająca Twój Majestat, za Twą największą dobroć pragnie wychwalać Cię w Tobie samym.
Niech zatem, o mój Boże, wychwala Cię Twoja niepojęta istota, niewypowiedziana wszechmoc, niezgłębiona mądrość, niewysłowiona słodycz i niezmierzona łaskawość Twoja. Niech Cię wychwala Twoja niezrównana dobroć, przeobfite miłosierdzie i niewyrażalny majestat. Niech Cię wychwala Twoja nieomylna prawda, niezachwiana sprawiedliwość, nieznająca mroku jasność i Twoja niezgłębiona wiedza. Niech Cię wychwala Twoja najwyższa godność, największa dobrotliwość, najcudowniejsza słodycz, najwyższe piękno i najwspanialsza Twoja miłość. Niech Cię wychwala i sławi przez całą wieczność wszelkie imię i każde słowo, jakim można Cię głosić i jakie daje się o Tobie wypowiedzieć.

5. Ustanowienie sakramentu Eucharystii
Panie Jezu Chryste, chlebie życia i źródło wody zbawiennej, błogosławię Cię i dzięki Ci składam za najświętszy posiłek Ostatniej Wieczerzy, który spożyłeś ze swymi uczniami. Długo i z wielkim pragnieniem go oczekiwałeś! Oto po spożyciu baranka paschalnego, ażeby położyć kres Staremu Prawu, ustanowiłeś Sakrament Twego Ciała i Krwi najdroższej, jako pamiątkę Twej męki i Twej wiecznej miłości. Sakrament ten składałeś w ręce wszystkich uczniów i dawałeś im do spożywania. Darczyńca staje się tu darem a otrzymany dar utożsamia się całkowicie z dającym. W swym Umiłowanym dusza wspomina śmierć, która umarła, a przyjmując Go, znajduje życie wieczne! Dziw to nad dziwy: jest tu prawdziwie obecny, ukryty pod cudownym znakiem sakramentalnym Bóg, którego adorują aniołowie w niebie, gdzie wszyscy oglądają Go twarzą w twarz, wysoko nad nimi uniesionego.

Źródło: Różaniec ze Świętymi Charbelem i Rafką, w: Święty Charbel. Modlitewnik, Warszawa 2019.