Istnieje wielka różnica między ruchem a życiem. Ktoś może być w ruchu, nie mając w sobie życia, może też być pełen życia, ale się nie poruszać. Człowiek jest ruchem i życiem. Wszechświat ze swoimi galaktykami, gwiazdami i istotami jest w ciągłym ruchu, lecz nie wszystko ma w sobie życie. Życie jest tylko w Bogu Stwórcy. Bóg jest życiem.
Każdy ruch we wszechświecie jest skazany na śmierć, życie natomiast jest wieczne. Każdy ruch ma swój koniec, życie nie ma końca. Życie jest wieczne dzięki Bogu, który jest wiecznym życiem. Ruch przeminie, życie będzie trwało. Człowiek ma w sobie ruch i życie, ruch jest ograniczony przez przestrzeń i czas, ale życie nie jest ograniczone ani czasem, ani przestrzenią. Ruch człowieka skazany jest na bliski lub bardziej odległy koniec, natomiast życie, które w nim jest, będzie trwało wiecznie.
Chrystus przyszedł, aby dać nam życie i aby uświęcić ruch, który w nas jest. Chrystus obdarza życiem wiecznym, ponieważ On jest Synem Boga, a życie pochodzi od Boga. Bez Chrystusa nasz ruch czeka nieunikniona śmierć, w Chrystusie mamy życie wieczne. Nie ma opcji pośredniej: albo śmierć, albo życie.
Uświęcaj ruch, który jest w tobie przez życie pochodzące od Jezusa Chrystusa. Nie szukaj nieśmiertelności w tym życiu, w czasie rzeczywistości tego świata, przez rozciąganie twojego działania w czasie, ponieważ nawet sam czas przeminie i skończy się. Nieśmiertelność jest tylko w wieczności z Chrystusem, nie ma nieśmiertelnego i wiecznego życia w czasie, ponieważ wszystko, co mieści się w czasie, przemija.
W: Św. Charbel, Orędzia z Nieba, Wydawnictwo AA, Kraków 2013.