Drugi cud uznany w procesie beatyfikacji również dokonał się w 1950 roku. Kowal Iskander Obeid podczas pracy w kuźni w 1937 roku uszkodził prawe oko odłamkiem metalu. Przestał widzieć, lekarze sugerowali, aby usunąć uszkodzone oko. Gdy usłyszał o cudach za wstawiennictwem świętego pustelnika, zaczął prosić Boga o uzdrowienie. Pewnej nocy kowalowi przyśnił się święty, zapraszając go, aby poszedł jako pielgrzym do klasztoru w Annaya. Gdy kowal dotarł na miejsce, ból chorego oka był nie do zniesienia. Wyspowiadał się, przyjął Komunię Świętą i długo modlił się przy grobie ojca Charbela. Następnej nocy znów przyśnił mu się mnich, który go pobłogosławił. Rano po przebudzeniu z radością stwierdził, że oko jest zdrowe i że po wielu latach znów widzi doskonale. Komisja lekarska potwierdziła fakt całkowitej, cudownej regeneracji uszkodzonego oka.
W: E. Maakaroun, Święty Charbel Prorok Miłości, Esprit, Kraków 2014.