Święty Szarbelu, Ty doskonale poznałeś, jak niełatwym i wymagającym czasu zadaniem jest właściwe rozeznanie drogi życiowego powołania. Choć czułeś wewnętrzny głos, by opuścić wspólnotę i zamieszkać w pustelni, pokornie poddałeś się woli przełożonego, który niechętny był Twojej decyzji. Bóg jednak poprzez cudowny znak płonącej lampy objawił, że taka jest Jego wola. Święty, tak bardzo uległy Bożej woli, Ty pokazałeś mi, że jednoczenie serca z Bogiem jest drogą do dokonania właściwego wyboru. Wstawiaj się za mną u Boga, dawcy każdego powołania, aby wskazywał mi drogę najlepszą dla mnie. Poucz mnie, bym nigdy nie umniejszał wartości kapłaństwa, życia zakonnego czy małżeństwa, ale bym traktował je jako równorzędne drogi prowadzące do najwyższego celu ludzkiego życia, jakim jest świętość. Uczyń moje uszy, oczy i serce wrażliwymi na Boże wskazania, objawiające się poprzez drugiego człowieka. Amen.
Źródło: Ks. Cyprian Kostrzewa SSP, Święty Charbel. Modlitewnik, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2015.